طبقه بندی ماهواره های دورکاو از نظر مدار
ماهواره های زمین آهنگ : موضع آنها نسبت به زمین ثابت است و در محدوده دید ثابتی نسبت به یک ایستگاه دریافت زمینی قرار دارند . مانند ماهواره های هواشناسی که در ارتفاع 36000 کیلومتری سطح زمین قرار دارند.
ماهواره های خورشید آهنگ : این ماهواره ها تقریبا هر بیست روز یک بار بر فراز نقطه ای از سطح زمین عبور میکنند که در همان زمان خورشید هم از آن نقطه میگذرد. مانند ماهواره های دور کاوی که تصاویر رقومی برداشت می نمایند و در ارتفاع 700 الی 900 کیلومتری سطح زمین قرار دارند.
ماهواره های مدار پایین : مانند شاتل فضایی و ماهواره کاسموس و اکثر ماهواره های ویژه رصدهای نظامی و جاسوسی که زمین را در ارتفاعی بین 200 تا 300 کیلومتر دور می زنند.
طبقه بندی سنجنده ها بر اساس هندسه تشکیل تصویر
یک قاب (frame) به چهار روش زیر میتواند تشکیل شود:
دوربین فضایی : مدل تمام قاب به صورت سیستم تصویر مرکزی ، حالت متداول در معادلات فتوگرانمتری است که منجر به تهیه عکس های هوایی می شوند . مانند دوربین های KFA-1000 , KFA-3000 , TK-350 و غیره .
سنجنده های Push broom : شامل یک سری آشکار ساز خطی در صفحه کانونی عدسی می باشد و المانهای توجیه خارجی هر خط با خط مجاور متفاوت است . مانند سنجنده های ماهواره MOMS-SPOT-IRS و غیره .
سنجنده های Whisk Broom : این سنجنده یک یا چند پیکسل را در یک زمان ثبت می نماید . مانند سنجنده های ماهواره Land sat .
سیستم های تصویر برداری رادار : سیستم رادار برای تهیه تصویر نواری شکل ، پالس هایی را به صورت متوالی و پی در پی توسط آنتن ویژه ای به طرف سطح زمین می فرستند. سیستم رادار میتواند با اندازه گیری مدت زمان ارسال و بازگشت پالس ها و محاسبه اختلاف زمان رفت و برگشت این پالس ها فاصله پدیده مورد نظر را تعیین و تصویر را تشکیل دهد. هر چه پدیده دورتر باشد تاخیر زمانی بین پالس های ارسالی و پالس های دریافتی بیشتر میشود . عوارض توپوگرافی مانند خط الراس ، خط القعرها جزء پر اثر ترین عوارض بر روی جواب رادار می باشد اختلاف ارتفاع زمین باعث اعوجاج بسیار زیادی در تصاویر راداری میشود.
ژوزف کرسکی، مدیر آموزش ESRIتلاش کرده است تا به رغم آنچه که سالها راجع به روش های موفقیت در مشاغلGIS گفته شده، این بار از جنبه های عمیق تر به این موضوع نگاه کند.
من معتقدم که اولین مهارت داشتن حس کنجکاوی است. کسانی که در GIS افراد موفقی هستند همگی افراد کنجکاوی هستند. نه تنها در مورد تکنولوژی اطلاعات مکانی بلکه در مورد دنیا. آنها کسانی هستند که در مورد ارتباط مکانی مبانی پدیده های کوچک تا مقیاس های جهانی و فراگیر تعمق می کنند. انان همانگونه که در مورد جمعیت شناسی، کاربری اراضی و الگوهای ترافیک جامعه محل زندگیشان تفکر می کنند، در مورد حوادث طبیعی، تنوع زیستی و آب و هوا نیز کنجکاوی به خرج می دهند.
کنجکاوی موجب سرسختی در حل مشکلات بوسیله GIS می شود. کنجکاوی موجب شکل گیری پرسش هایی می شود که گامهای اولیه موفقیت در GIS هستند.
مهارت دوم توانایی کار با اطلاعات است. کسانی که در GIS موفق بوده اند که مهارت های فکری خود را در مورد اطلاعات ارتقاء داده اند. آنها کسانی هستند که علاوه بر آنکه می دانند اطلاعات را از کجا تهیه کنند، بلکه متادیتا( اطلاعات در مورد اطلاعات) را می فهمند و مزایا و محدودیت های کار کردن با هر نوع اطلاعاتی را می دانند. آنها به جمع آوری ، پردازش و نمایش اطلاعات جغرافیایی در GIS واقف هستند.
مهارت سوم درک مفاهیم عوارض مکانی است. متخصصین GIS می دانند که پشت هر عارضه مکانی Projection ، Datum ، ارتباطات تپولوژیکی ، مدلهای اطلاعات مکانی و تئوری بانک اطلاعاتی، روش های طبقه بندی و پردازش اطلاعات و بسیاری مفاهیم دیگر وجود دارد.
سازگاری چهارمین مهارت لازم در زمینه GIS است. یک متخصص موفق GIS باید بتواند همگام با تکنولوژی حرکت کرده و روش های جدید دسترسی به GIS را اعم از Desktop، دستگاههای موبایل، Cloud و بسیاری روش های دیگر را آموخته و مسلط باشد.آنها نه فقط این تغییرات را می پذیرند بلکه با آغوش باز تغییرات تکنولوژی را بعنوان جژیی جدایی ناپذیر از GIS می دانند. آنان در تمام طول عمر در حال اموختن هستند.
پنجمین مهارت ارتباطات خوب و موفق است. کسانی که در GIS موفق هستند می دانند که چگونه از GIS و دیگر ابزار موجود برای نمایش نتایج به طیف گسترده مخاطبان استفاده کنند. آنها می دانند که چگونه بطور مؤثر از امکانات کارتوگرافی براتی نمایش نتایج انالیزها بهره گرفته و با گزارشات ، ویدئو، امکانات آنلاین و دیگر مفاهیم موجود آنچه را که مورد نظرشان است را به مخاطب منتقل کنند.